"Normal" olmak, toplum strandartlarına uygun, herkes gibi bir insan olmaksa, hiç kimse bunu istemiyor anlaşılan. Çünkü ne yazık ki hepimiz özel olmak istiyoruz, farklı olmak istiyoruz. Bu ilkgençlik yıllarında zirveye ulaşsa da, bazıları için ömür boyu süregiden bir uğraşı oluyor. Gerek tuhaf diyaloglarla, gerek farklı elbise ve saç stilleriyle, normal olmadığımızı kanıtlamaya çalışıyoruz. Karşımızdakilere tuhaf veya yanlış gelebilecek bir davranışta bulunduğumuzda, mazeret olarak gösteriyoruz bunu: "Ne yapalım ben normal adam değilim ki!" (Bknz: MFÖ- Mazeretim Var Asabiyim Ben)
TDK ne diyor?
1- Aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum.
2- Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun.
Bu durumda normal olmak, o harika biricik kişiliğimize bir hakaret gibi geliyor. Farklıyım ben, normal değilim diye bağırıyoruz; bazen davranışlarımızla, bazen tam da bu sözcüklerle.
Çoğu zaman bu normallik meselesi beni rahatsız ediyor. Gerçekten anormal, gerçekten sorunları olan birisi olsak, böyle sevimli yaklaşmıyor toplum. Bir önceki iş yerimde herkes "Normal adamın burada ne işi var? Anormalleri işe alıyorlar" derdi. Az önce, yeni iş yerimde de aynı cümleyi duydum. Bir iltifat gibi kullanılıyor bu sözcük: Anormaliz biz, farklıyız.
Keşke gerçekten anormal, toplum normlarının dışında, insanları hakeretleriyle etkileyen kişiler daha fazla bulunsa. Oysa sessiz ofiste bir anda bağırarak bir laf etmek veya rahatça küfürlü konuşmak veya geceleri en en en fazla mesaiye kalan insan olmak anormallik veya takdir edilesi bir davranış değil.
TDK ne diyor?
1- Aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum.
2- Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun.
Bu durumda normal olmak, o harika biricik kişiliğimize bir hakaret gibi geliyor. Farklıyım ben, normal değilim diye bağırıyoruz; bazen davranışlarımızla, bazen tam da bu sözcüklerle.
Çoğu zaman bu normallik meselesi beni rahatsız ediyor. Gerçekten anormal, gerçekten sorunları olan birisi olsak, böyle sevimli yaklaşmıyor toplum. Bir önceki iş yerimde herkes "Normal adamın burada ne işi var? Anormalleri işe alıyorlar" derdi. Az önce, yeni iş yerimde de aynı cümleyi duydum. Bir iltifat gibi kullanılıyor bu sözcük: Anormaliz biz, farklıyız.
Keşke gerçekten anormal, toplum normlarının dışında, insanları hakeretleriyle etkileyen kişiler daha fazla bulunsa. Oysa sessiz ofiste bir anda bağırarak bir laf etmek veya rahatça küfürlü konuşmak veya geceleri en en en fazla mesaiye kalan insan olmak anormallik veya takdir edilesi bir davranış değil.
Herkes biriciktir evet, ama herkes anormal değildir. Bunu kabullenmek kendini seven ve farklı görmeye meyilli olan insan için çok zor olsa da, mecburuz, yoksa ne yazık ki "anormal" değil "sorunlu" olmaya mahkumuz.
No comments:
Post a Comment